تو این مقاله بهترین و بدترین کشورهای جهان رو برای مالیات‌های کریپتو بررسی می‌کنیم. لطفاً تا آخر این مطلب همراهمون باشید.
مالیات یه کابوس برای رعایت قوانینه و مالیات‌های کریپتو، خصوصاً اون دسته‌ای که شامل انواع مکانیسم‌های نوآورانه و محصولاتیه که در امور مالی سنتی مشابهی ندارن، ۱۰ برابر بدتره.
صنعت جهانی فراتر از مرزها و حوزه‌های قضایی عمل می‌کنه اما قطعاً کشورهای بهتر و بدتری وجود دارن که ثروتمندها رمزارزشون رو به برای رسیدن به بهشت مالیاتی انتخاب کنن.
برای شروع، باید تعریف کنیم که درآمد و سود سرمایه چیه.
درآمد مالیات بر کریپتو چیه؟
مالیات بر درآمد به‌طورکلی مواردی مثل دستمزد، سود سهام، بهره و حق امتیاز رو پوشش می‌ده. درزمینه‌ی دارایی‌های دیجیتال، این موارد ممکنه شامل درآمد حاصل از استخراج، سهام، وام‌دهی، حقوق رمزنگاری‌شده و حتی ایردراپ بشه.
شما اغلب می‌توانید هزینه‌ها رو کم کنید (مثل هزینه برق برای استخراج).
سود سرمایه برای مالیات کریپتو چیه؟
سود سرمایه، سود حاصل از فروش چیزهایی مثل سهام یا خونه‌ست. اونها معمولاً بر اساس تفاوت بین قیمتی که چیزی رو خریدید و چقدر فروختیدش محاسبه می‌شن. در بیشتر موارد، سود سرمایه با نرخ بسیار کمتری نسبت به درآمد عادی مشمول مالیات می‌شه و فروش ارزهای دیجیتال و NFT عموماً به‌عنوان سود سرمایه محسوب می‌شه.
صلاحیت برای مالیات‌های کریپتو اهمیت داره
اولین مسئله آینه که آیا اصلاً نیاز به پرداخت مالیات داریم یا نه! تو خیلی از کشورها، از جمله بحرین، باربادوس، جزایر کیمن، سنگاپور، سوئیس و امارات متحده عربی، به‌طورکلی هیچ سود سرمایه‌ای از مواردی مثل فروش سهام یا دارایی دیجیتال گرفته نمی‌شه. برای اکثر مردم، تعیین کشور محل سکونت مالیاتیشون در حد پاسخ به یه سؤال، ساده می‌شه؛ “کجا زندگی می‌کنید؟”
برای معدود آدمای خوش‌شانسی که تو حوزه‌ی کریپتو کار می‌کنن، این امر کاملاً طبیعیه که بخوان به کشوری نقل‌مکان کنن که مالیات کمتری براشون اعمال کن. خرید استراتژیک برای حوزه‌های قضایی مطلوب برای کسایی که تو صنعت بلاک‌چین هستن نسبتاً آسونه، چون ثروتشون کمتر به یه تجارت فیزیکی یا دارایی وابسته ست.
متأسفانه، شهروندای آمریکایی در یه نقطه‌ضعف مشخص قرار دارن، چون بر خلاف خیلی از کشورها، ایالات‌متحده علاوه بر اقامت، مالیات‌هایی رو بر اساس نوع شهروندی اون ها هم دریافت می‌کنه. حتی شهروندان آمریکایی که تو خارج از کشور متولد شدن، باید مالیات ایالات‌متحده رو بپردازن، حتی اگر هرگز پا به ایالات‌متحده نذارن!
هروه لارن، مدیرعامل o Airvey.i، یه شهروند دوگانه آمریکایی و فرانسویه که تو پورتوریکو زندگی می‌کنه و به شرکت‌های Web3 مشاوره می‌ده؛ اون درباره‌ی مالیت عقیده داره:
«پورتوریکو بهترین اقامت مالیاتی برای آمریکایی‌ها است. اونا می‌تونن شهروندی ایالات‌متحده خودشون و حفظ کنن و درعین‌حال هم از مزایای مالیاتی بهره‌مند بشن.»
پورتوریکو؛ بهشت مالیاتی ارزهای دیجیتال
آمریکایی‌های ثروتمند کریپتو برای قوانین مالیاتی مطلوب، خودشون و تو پورتوریکو مستقر کردن. به دلیل قانونی به نام قانون ۶۰ تو سال ۲۰۱۲، شرکت‌هایی که به پورتوریکو می‌رن یا تو پورتوریکو مستقر می‌شن، می‌تونن مالیات شرکتی ۴ درصدی بپردازن که این خیلی کمتر از بقیه‌ی جاهای آمریکاست. مالیات بر عایدی سرمایه‌ی اونا هم صفر درصده.
هروه لارن می‌گه: «این مشوق‌ها توسط دولت پورتوریکو برای تحریک اشتغال و رشد تو این جزیره با تمرکز به زمینه‌های امیدوارکننده‌ای مثل صنعت بلاک‌چین ایجاد شده».
لارن توضیح می‌ده: «به‌منظور نشون دادن اقامت مالیاتی، شهروندای ایالات‌متحده باید علاوه بر گذروندن فیزیکی شش ماه از سال در این جزیره، آدرس اصلی، گواهینامه رانندگی و شناسه رأی‌دهنده‌های محلی رو تنظیم کنن».
از اونجایی که کشورهای بیشتری شروع به تنظیم مقررات و مالیات بر ارزهای دیجیتال می‌کنن، سرمایه‌گذارها باید قوانین پیچیده‌ی مالیاتی رو دنبال کنن و به طور بالقوه بدهی‌های مالیاتی بیشتری رو متحمل بشن. مالیات کریپتو در سطح جهانی پیامدهای مهمی هم برای سرمایه‌گذارهای شخصی و هم برای دولت‌ها داره.
آیا معاملات کریپتو به کریپتو مشمول مالیات می‌شن؟
فیلیپ کرالیچکوویچ، کارشناس مالیات بر ارزهای دیجیتال، توضیح می‌ده که خارج از چند حوزه قضایی بدون مالیات، تجارت‌های کریپتو به کریپتو عمدتاً مشمول مالیاتن، اما خیلی از کشورها به اونها مالیات نمی‌دن. اون قبل از پیوستن به شرکت اتوماسیون مالیات رمزنگاری Taxtris به‌عنوان یه مدیر مالیاتی و حقوقی به‌عنوان وکیل و مدیر مالیات شرکت‌ها تو KPMG تو کرواسی کار می‌کرد.
فرانسه، اتریش، کرواسی، لهستان و از سال ۲۰۲۳ ایتالیا، کشورهایی هستن که از معاملات کریپتو به کریپو مالیاتی دریافت نمی‌کنن. البته در این حوزه‌های قضایی، تا زمانی که دارایی‌های کریپتو تو «متاورس» باقی می‌مونن و با فیات مبادله نمی‌شن، هیچ مالیاتی گرفته نمی‌شه.
به گفته کرالیچکوویچ، این اتفاق در حال افزایشه و تلاش‌های مستقیمی برای اجراش در سراسر اتحادیه اروپا در حال انجامه، چون مالیات مبادله‌ی ارزهای رمزپایه به کریپتو مشکلات جریان نقدی رو برای افراد تو صنعت ایجاد می‌کنه. باید گفت، اکثر حوزه‌های قضایی اصلی مثل ایالات‌متحده و بریتانیا در حال حاضر معامله بیت‌کوین برای اتر رو، یه رویداد مشمول مالیات می‌دونن.
وقتی که ETH رو می‌بندین، دارایی متفاوتی برای اهداف مالیات بر عایدی سرمایه (CGT) ایجاد کردید. این یعنی تبدیل ETH به WETH یه رویداد CGT رو راه‌اندازی می‌کنه و موقع تبدیل باید مالیات بر عایدی سرمایه رو محاسبه کنید.
تو خیلی از حوزه‌های قضایی، تفاوتی در رفتارهای مالیاتی بین سود سرمایه کوتاه‌مدت و بلندمدت وجود داره. در ایالات‌متحده، سود سرمایه بلندمدت دارای تخفیفه، اما فروش قبل از ۳۶۵ روز، سود رو با درصدی برابر با درآمد عادی مالیات می‌ده، یعنی نرخ مؤثر مالیات می‌تونه دوبرابر بشه. کانادا بین سود سرمایه بلندمدت و کوتاه‌مدت تفاوتی قائل نمی‌شه و همه‌ی اونها رو نصف نرخ مالیات بر درآمد می‌کنه.
قوانین عایدی سرمایه مالیات رمزنگاری شده در اروپا
کرالیچکوویچ توضیح می‌ده: آلمان و کرواسی هم بین سود کوتاه‌مدت و بلندمدت تفاوت قائل می‌شن؛ به ترتیب بعد از ۱۲ و ۲۴ ماه، این نرخ ۰ درصده. امکان پرداخت مالیات حتی بدون نگهداری دارایی اصلی برای یه سال وجود داره. البته آلمان اجازه می‌ده تا ۶۰۰ یورو سود کوتاه‌مدت معاف از مالیات در سال باشه.
تو کرواسی، اگر از سود خودتون تو بیت‌کوین راضی هستین، فقط می‌تونین موقعیتتون و به استیبل‌کوین‌ها منتقل کنین و یک تا دو سال منتظر بمونید تا عایدی مالیاتیتون و بدون مالیات بدست بیارید.
کرالیچکوویچ می‌گه: من برای تبلیغات کرواسی پولی دریافت نمی‌کنم، اما این مکان، جای مناسبی برای معامله‌گران رمزارزه. اون توضیح می‌ده که حتی زمانی که از روش دو ساله‌ی کریپتو به کریپتو استفاده نمی‌شه، مالیات بر سود سرمایه کریپتو بسته به شهری که در اون زندگی می‌کنه حدود ۱۰ درصده.
البته خیلی از حوزه‌های قضایی از محبوبیت کمتری برخوردارن. هند علاوه بر مالیات بر سود ارزهای دیجیتال با ۳۰ درصد، یک درصد کسر مالیات در مبدأ (TDS) و هم برای هر معامله اعمال می کنه! البته با این ادعا که به اونا کمک می‌کنه تا حرکت وجوه رو ردیابی کنن.
علاوه بر این، هند با ارزهای دیجیتال جوری رفتار می‌کنه که با بلیت‌های بخت‌آزمایی و سایر قمارها مقایسه می‌شه! جوری که زیان‌ها رو نمی‌شه از سود کسر کرد.
کرالیچکوویچ می‌گه: اساساً همه‌ی افرادی که توی هند ارزهای دیجیتال معامله می‌کردن، از صرافی‌های رمزنگاری محلی فرارکردن و شروع به استفاده از برنامه‌های غیرمتمرکز کردن.
به گفته‌ی کرالیچکوویچ، استونی تنها کشور اروپاییه که در حال حاضر کسر ضرر و زیان رو محدود می‌کنه. “شما فقط در مقابل سودتون مالیات می‌گیرید، اما هر ضرری که متوجه بشید قابل کسر مالیات نیست که این از منظر حسابداری عجیبه، ولی این موضع اوناست.
مارکو جوکیچ، مدیرعامل ارائه‌دهنده‌ی نرم‌افزار گزارش‌دهی خودکار مالیاتی Taxtris، اشاره می‌کنه که در حال حاضر یه تلاش لابی‌گری فعال برای تغییر این موضوع وجود داره.
دام دیگه‌ای که سرمایه‌گذارها باید مراقبش باشن، خطر طبقه‌بندی‌شدن به‌عنوان یه معامله‌گر حرفه‌ایه. برخلاف یه معامله‌گر معمولی، خیلی از دولت‌ها این تمایز رو انجام می‌دن، اما این خط می‌تونه خیلی مبهم باشه و تا حد زیادی به تفسیر مقامات مالیاتی بستگی داره.
فاکتورهای خاصی مثل تعداد تراکنش‌ها، اندازه تراکنش‌ها، منظم بودن و… وجود داره.
به گفته‌ی کرالیچکوویچ همه‌ی این عوامل می‌تونن روی تصمیم دولت، تأثیر بذارن. کسایی که طرفدار این موضوعن، حتی بر خلاف میلشون، ممکنه مجبور بشن همه سودهای تجاریشون و به‌عنوان مالیات بر درآمد گزارش کنن که نرخ خیلی بالاتری داره و در غیر این صورت تو حسابداری اونا خیلی دقیق‌تره. ” شما باید بسته به حوزه قضایی به‌عنوان یه شرکت یا به‌عنوان یه صنعتگر رفتار کنید.” مهم نیست کجایید، مالیات‌های رمزنگاری دردسرسازن
اولین ورود، اولین خروج یا FIFO یکی از متداول‌ترین روش‌ها و ابزارهاییه که سود رو باهاش محاسبه می‌کنن که اولین واحدهای به دست‌اومده از یه دارایی فروخته می‌شن.
یعنی اگر کسی که ۱ بیت‌کوین و به قیمت ۱۰ دلار، یه بیت‌کوین به قیمت ۱۰۰ دلار، ۱۰۰۰ دلار و ۱۰۰۰۰ دلار در یه دوره پنج‌ساله خریداری کرده و یکی از اونا رو تو سال ۲۰۲۲ به قیمت ۲۰۰۰۰ دلار می فروشه، عیناً مثل اولین بیت‌کوینی که به قیمت ۱۰ دلار خریداری کرده، مشمول مالیات می‌شه. سود مشمول مالیات ۱۹۹۹۰ دلار.
میانگین بهای تمام شده یه روش دیگه‌ست که میانگین بهای تمام شده دارایی‌ها رو به‌عنوان قیمت خرید محاسبه می‌کنه. طبق مثال قبلی، جایی که کسی در مجموع ۵ بیت‌کوین رو به قیمت ۱۱۱۱۰ دلار خریداری کرده، میانگین قیمت هر بیت‌کوین ۲۲۲۲ دلار می شه، یعنی سود مشمول مالیات از فروش یه پنجم دارایی‌ها تو سال ۲۰۲۲ یه کم کمتر و به ۱۷۷۷۸ دلار می رسه.
آخرین ورود، اولین خروج (LIFO) تقریباً شبیه به FIFO اما عملاً برعکسه و نتیجه بسیار مطلوب‌تری برای معامله‌گرا داره که سود مشمول مالیاتش حالا فقط ۱۰۰۰۰ دلاره، چون سود از آخرین مورد محاسبه شده. خرید برخلاف قدیمی‌ترین.
سازمان‌های مالیاتی بسیاری از حوزه‌های قضایی، از جمله سازمان‌های ایالات‌متحده، بریتانیا، استرالیا و ژاپن دستورالعمل‌هایی رو صادرکردن که توضیح می‌ده مالیات‌دهنده‌ها می‌تونن یکی از این روش‌ها رو با محدودیت‌های خاصی انتخاب کنن؛ بااین‌حال، کانادا به استفاده از میانگین هزینه نیاز داره، چون آژانس درآمد کانادا (CRA) ارزهای رمزنگاری شده رو به‌عنوان کالا می‌بینه و از اونها مالیات می‌گیره.
سیستم‌هایی مثل روش فرانسوی وجود داره که نزدیک به میانگین محاسبه هزینه ست. لهستان و مجارستان روش‌های خاص خودشون رو بر اساس جریان نقدی و هزینه درآمد دارن، اما کشورهای اروپایی تمایل دارن از روش‌های استاندارد پیروی کنن.
چه از FIFO استفاده کنید، چه از LIFO، سود سرمایه معمولاً با جمع‌کردن تمام زیان‌ها و سودهای سال و به دنبال اون کم‌کردن زیان کل از سود محاسبه می‌شه. به‌این‌ترتیب، می‌شه فهمید که سود خالص منفیه، در این صورت هیچ مالیاتی اعمال نمی‌شه و احتمالاً می‌شه زیان‌ها رو در برابر سودهای سال بعد، باز هم بسته به حوزه قضایی، محاسبه کرد. استثنایی از موارد بالا رو می‌شه در هند و استونی پیدا کرد که اجازه نمی‌ده زیان از محاسبات مالیات کریپتو کسر بشه.
NFT و مالیات ازدست‌رفته!
هیچ روش حسابداری برای NFTها وجود نداره، چون غیرقابل تعویضن، بنابراین همیشه می‌تونید به‌راحتی سود و شناسایی کنید برای دارایی‌های قابل‌تعویض مثل بیت‌کوین، شما نمی‌دونید کدوم بیت‌کوین رو فروختید، به همین خاطره که روش FIFO وجود داره. با NFTها تو مالیات، کم‌وبیش مثل ارزهای دیجیتال می‌شه.
مالیات بر ثروت
نوع سومی از مالیات علاوه بر درآمد و عایدی سرمایه وجود داره، و اون مالیات بر ثروته؛ شما بر اساس ارزش پورتفولیوی خودتون تو یه تاریخ مشخص، مالیات می‌پردازید. به‌عنوان‌مثال، نروژ 0.85٪ از دارایی رو بالاتر از آستانه تقریبی ۱۶۰۰۰۰ دلار هزینه می‌کنه، به این معنی که شخصی با دارایی خالص به ارزش ۱ میلیون دلار در زمان مالیات انتظار می‌ره بیشتر از ۷۰۰۰ دلار بپردازه. این نرخ‌ها در آرژانتین به 3.5 درصد و تو خیلی از مناطق سوئیس به 0.1 درصد می‌رسه که گاهی از آستانه بسیار بالاتری نسبت به نروژ شروع می‌شه.
اگر با ارز دیجیتال پول درآوردید، برنامه‌ریزی فعال در مورد بدهی‌های مالیاتی رمزارزها بدون توجه به اینکه کجا زندگی می‌کنید، بازگشت ارزشمندی رو به شما می‌ده.
دررابطه‌با مالیات شخصی، باید گفت که خیلی از کشورها از منظر یه سرمایه‌گذار ارزهای دیجیتال سودمندتر از باقین. کشورهایی مثل امارات متحده عربی، سنگاپور، سوئیس و جزایر مختلف دریای کارائیب، از جمله پورتوریکو، طبیعتاً به دلیل کمبود تقریباً بدهی مالیاتی، نمره A می‌گیرن. از جنبه منفی، این پناهگاه‌های مالیاتی درجه A، اغلب با هزینه‌های زندگی قابل‌توجهی هم همراهن.
کشورهایی مثل کرواسی، فرانسه، اتریش، لهستان، ایتالیا و شاید آلمان به دلیل نداشتن مالیات روی تراکنش‌های کریپتو به کریپتو یا سایر راه‌حل‌های کاربردی مثل تخفیف تو سود سرمایه بلندمدت، رتبه بالایی در محدوده B دارن.
ایالات‌متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا و خیلی از کشورهای اروپایی به دلیل قوانین نامطلوب، از جمله مالیات معاملات و مبادلات رمزنگاری به رمزارز و همچنین محدودیت‌هایی در برداشت ازدست‌دادن مالیات، تو رده‌ی C قرار می‌گیرن.
هند و در کمال تعجب، استونی رو می‌شه تو دسته‌ی D قرار داد، عمدتاً به دلیل عدم واجد شرایط بودن کسر زیان سرمایه‌گذاری از سود، در نتیجه تجارت منطبق رو به‌ویژه غیرعملی می‌کند. درجه F به طور طبیعی به کشورهایی می‌رسه که تجارت کریپتو رو به‌طورکلی ممنوع می‌کنن که ممکنه به معنای نرخ مالیات ۱۰۰٪ باشه.
البته همه این رتبه‌بندی‌ها می‌تونن با معرفی قوانین و شیوه‌های جدید تغییر کنن. درحالی‌که مالیات‌های بالاتر و کمتر مجاز، ممکنه درآمد دولت و افزایش بده. ممکنه به طور مشابه باعث فرار مغزها و فرار سرمایه بشه، درحالی‌که می‌شه انتظار داشت که معرفی سیاست‌های دوستانه برای صنعت دارایی دیجیتال، باعث رشد اون در مرزهای ملی بشه. این‌ها مسائل پیچیده و سیاسی هستن که کشورها باید در نظر بگیرن.
ممنون که تا آخر این مطلب همراهمون بودید.
